Gözlerimi kapasam; tufanlar boşanıyor her gece mitralyözlerin okşadığı kalbimden. Gözlerimi kapasam; unuttuğum uyku, unuttuğum sabah, unuttuğum gençliğim, sağanak halinde yağıyor ıssızlığıma. Kapatmıyorum gözlerimi Lâmiha! Dehşetli bir düşe düşecek ruhumu, tutabilecek hiçbir… Okumaya devam et
-Cenaze merasimine izin vermedi devlet. Gece yarısı sessiz sedasız gömdü birkaç kişi. Ne annesi öpebildi son kez alnından ne de kadını, sarılabildi, doyasıya- Gece yarısına doğru son trenin soluğuna atlar… Okumaya devam et
Nişantaş’tan Beşiktaş’a inen eski bir belediye otobüsünde okumuştum Didem Madak’ı ilk kez. Otobüs Maçka’ya varmadan dışarı atmıştım kendimi. Çünkü o, bir çırpıda söyleyivermişti kimseye göstermediğim yaralarımın saklandığı yerleri, bir çırpıda söküp atmıştı… Okumaya devam et
Yağmur beni ıslatır, ben kağıtları. Yalnızlık o kadar sadık; Hiç mi aldatmaz insanı? Yüreğimi tutup sımsıkı bırakmadı, ben de alıştım. Sarıldık. Sancılarım birikiyor. Dökülememek ne; bilir misin? Sürekli dolmak… Keşke atabilsem bir… Okumaya devam et
Bu göç ne zaman bitecek, biliyor musun? Yoruldum kurumaya yüz tutmuş bir su birikintisinden medet ummaktan. Bir çiçek yola çıkmış, kokusu onu bekler olmuş topraktan bittiği yerde. Gel dedim. Gel, çünkü sen… Okumaya devam et
“Ölü bir kısrağı kırbaçlamak” İşte tüm savaşlarının sebebi, İşte ellerim, İşte benim kara gözümün diyeti. Seni ben yağmurlu sabahlara açılan Soğuk odalı evlerde sevdim Seni sessiz devrimlerle, yılgınlığımla. Yine Kars hayallerimiz gerçekleşmedi bu… Okumaya devam et
Seni sevdiğim anlarda Hissedişlerim bir savaşa evrilirdi. Ey sareban nerede sevdiklerim Dostlarım, düşmanlarım, Leylam nerede? Ellerimizi inatla zincirlerle İnatla özleyişlerle zapteden bu buhran Ellerimizi umutsuzluğa uzatıp bizi Kahreden sonsuzluk nerede? Daha çocukken bir… Okumaya devam et
Yanlış anlaşıldık abiler. O yüzden sevmediler bizi. Köşemize çekilip satırlar dizdik; belki okurlar, belki anlamaya çalışırlar dediğimizi diye. Yetiremedik kelimeleri. Çünkü onların gözü başka şairlerdeydi; şişirilmiş aşkları, dizi repliklerini, sömürülmeye açık… Okumaya devam et
Sen üşüme. Mevsim kış olsun; Ama sen üşüme. Beyazdan olsun dağlar, Donsun tün sokak lambaları sarmadığı için bir şairin tasvirleri. Sen üşüme. Ben geçerim önüne Hava kaçıran pencerenin. Ceketimi giyinmem sana veririm. Sen… Okumaya devam et
… Savaşmadan nefes almayı öğrenmem gerekirdi bunca sene. İnsanlar aldatır ama ben durmadan yürümeliydim, hiç durmadan hem de. Senin izini sürmeliydim Kurtuba’da. Senin kokunu aramaya başladığım şu günlerde, gemileri yakmalı, seni kalbime bastırmadan… Okumaya devam et
