Bazen en sevdiğinin yanındayken O’nunla olamama ihtimalinden korkar insan. Varlığının yitip gideceğinden, O’nsuz kalacağı zamanlardan. Düşünmek istemese de, düşünmemek için kendini zorlasa da gitmez bu korku insanın içinden. Sürekli beraber olmak ister, sohbet… Okumaya devam et
“En son Giden’e…..” Dağınıktı tüm dünya. Sesler karışıktı, insanlar koşuşturmaca içindeydi. Kimileri anlamsızca bağırıyordu, kimileri ise çaresizce ağlamaktaydı. Büyük bir yangın vardı, kaçış ondandı. Can derdine düşmüştü insanlar. Kimi kendisi için kimi de… Okumaya devam et
“…en kıymetlim’e…” Evimizin olduğu sokağın yokuşunu tırmanırken kapının önünde birilerini gördüm. Dört kişi vardı. Ayaktakiler aile büyüklerimizden iki kişi ve kuzenimdi. Konuşmadan sessizce duruyorlardı. O ise oturuyordu. Ben eve yaklaşırken diğer üçü içeri… Okumaya devam et
“…en kıymetlim’e…” Telefonun çalmasıyla gözlerimi açtım. Bu geceki nöbetimde telefonun beni uyutmayacağını artık anlamıştım. Arayanın acilden ya da yoğun bakımdan olmamasını umarak kaldırdım ahizeyi. Umduğum gibi olmamıştı. Arayan yoğun bakımdı ve bir… Okumaya devam et
“…en kıymetlim’e…” Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Bir banka uzanmış uyuyakalmıştım. Hastane koridorlarının senelerdir değişmeyen, muhtemelen senelerce de değişmeyecek olan kokusunu yine hissettim. Bir yanda 112 koştur koştur hasta getiriyor, diğer yanda hasta yakınları feryat… Okumaya devam et
