Bu mektubu biteviye düşüncelerimle kalanlara yazıyorum. Haberiniz olsun, acısını duyduğum her zerreyi sizlere bırakıp gidiyorum. Özellikle sen, bunun bana ne kadar acı vereceğini bilirsin. Buna rağmen seni de bırakıp gidiyorum, bir… Okumaya devam et
Bu sınırlar içerisinde içimde olan insanla yaşamaya kalkarsam, muhtemelen bu toplum günün birinde sonum olacak. O yüzden aslında biraz da benliğimden ödün veriyorum yaşayabilmek için. Neyse geçen kendi fotoğrafımı çektim, diş fırçası köpüklerinden… Okumaya devam et
Artık geçmişimizden vuran, korkutan sevgisiz, vicdansız, duygusuz bu insan yığının içinden sıyrılmanın vaktidir. Bana kalu belâ’dan kaldığını sandığım nice ömrü, artık kirli bir kurabiye kavanozuna sığdırmanın vakti. Hemen aklınıza Meriç gelmiş… Okumaya devam et
… Savaşmadan nefes almayı öğrenmem gerekirdi bunca sene. İnsanlar aldatır ama ben durmadan yürümeliydim, hiç durmadan hem de. Senin izini sürmeliydim Kurtuba’da. Senin kokunu aramaya başladığım şu günlerde, gemileri yakmalı, seni kalbime bastırmadan… Okumaya devam et
