Divina

Kabul edelim!

Şairliğin en güzel yanı;

Şair olabilme hevesimizdi.

Fakat tutsaklıklarla, unutulmuşluklarla,

Haksızlıklarla ve haklılıklarla,

Özlemlerle,

Karşılıksız senetlerle,

Elden takipli müzekkerelerle,

Vekalet harçlarıyla,

Baharın bir türlü gelememesiyle İstanbul’a,

Pencere önü bekleyişlerle

Kaybettik şairliğimizi.

—

Bizi mahvedecek güzel havalar düşmedi henüz şehre.

Eve ekmek ve tuz götürme kaygımız da olmadı hiçbir zaman.

Şiir yazma hastalığımız son kere nüksettiğinde

Şair Orhan Veli Sokağına müteahhitler dadanmıştı.

Lanet gibiydi.

Sonra Divina kapandı.

Herkes gitti

Ve şiir bitti.