Muamma

Kış zamanlarının sonunda gelen dinginlik;

Güven vermez insana.

Bırak sancısın dişim,

Bırak sancısın kaburgalarım içinde

Yaşamak ağrısı.

Bırak sancısın!

Bu kekre dünyada yaşadıktan sonra.

…

Şehre düşen karın ahengini aramakla geçti

Ömrümün bir kısmı sokaklarda.

Estetik şiirler yazma kaygımı

Yüksek yapılı kentler,

Beni

Rüzgara karışan kararsız adımlar tüketti.

Kalabalığın içinde büyüyen ahlaksız piçlerin

Cüretkar gülüşleri ile süsleyip

Yalanla, kirle, hileyle

Yön verdiği bu dünyada.

…

Bu muamma

Bu şehrin kargaşası

Bu dünyanın karanlığı

Büyüsün!

Doya doya nefes alıp

Göğe bakamadıktan sonra.

…

Kar taneleri kadar aklım vardı da

Seçtim kaybetmeyi karşında.

Çünkü bilirdim ki kazanmak

Bu kirli dünyada

Örtmeyecek adaletsiz oyunu.

Çünkü insan;

Rehavet anlarında verir kötü kararları.

Çünkü insan;

Tanıdık yüzlere söyler yalanlarını.