Muamma
Kış zamanlarının sonunda gelen dinginlik;
Güven vermez insana.
Bırak sancısın dişim,
Bırak sancısın kaburgalarım içinde
Yaşamak ağrısı.
Bırak sancısın!
Bu kekre dünyada yaşadıktan sonra.
…
Şehre düşen karın ahengini aramakla geçti
Ömrümün bir kısmı sokaklarda.
Estetik şiirler yazma kaygımı
Yüksek yapılı kentler,
Beni
Rüzgara karışan kararsız adımlar tüketti.
Kalabalığın içinde büyüyen ahlaksız piçlerin
Cüretkar gülüşleri ile süsleyip
Yalanla, kirle, hileyle
Yön verdiği bu dünyada.
…
Bu muamma
Bu şehrin kargaşası
Bu dünyanın karanlığı
Büyüsün!
Doya doya nefes alıp
Göğe bakamadıktan sonra.
…
Kar taneleri kadar aklım vardı da
Seçtim kaybetmeyi karşında.
Çünkü bilirdim ki kazanmak
Bu kirli dünyada
Örtmeyecek adaletsiz oyunu.
Çünkü insan;
Rehavet anlarında verir kötü kararları.
Çünkü insan;
Tanıdık yüzlere söyler yalanlarını.