Hepinize bir Eylül ısmarladım
Hiçbir şeyin
Hiçbir zaman iyi olmayacağına dair inancım
Pekişiyor.
Artık yalnız deniz kenarları aramıyorum kendime
Artık yaşamak ağrısı büyüyor göğüs kafesimde.
Saklamak gelmiyor yılgın bedenimi
Sinemalar önünde
Sigara içerken bir eylül.
Aslında gücüm yetse
Ismarlardım hepinize bir eylül.
Fakat görüyorsun
Ellerim titriyor seni severken
Boynum tutuluyor
Hevesim heybemden düşüp kırılıyor.
Hangimiz kırılmadık pembe iklimli ilkbaharlarda
Pembe iklimli ilkbaharlar
Gözlerine inerdi evvela
Kimin gözlerine?
İşte orası muamma.
Tütün.
Yanıyor parmaklarımın ucu
Yanıyor sokağın.
Ben yaktım diyorum
Kimse inanmıyor.
Yanıyor cıgaram
Yanıyor
Hayaller ve kül.
Bu şiir hepinize yetecek kadar
“Eylül.”