Hepinize bir Eylül ısmarladım

Hiçbir şeyin

Hiçbir zaman iyi olmayacağına dair inancım

Pekişiyor.

Artık yalnız deniz kenarları aramıyorum kendime

Artık yaşamak ağrısı büyüyor göğüs kafesimde.

Saklamak gelmiyor yılgın bedenimi

Sinemalar önünde

Sigara içerken bir eylül.

Aslında gücüm yetse

Ismarlardım hepinize bir eylül.

Fakat görüyorsun

Ellerim titriyor seni severken

Boynum tutuluyor

Hevesim heybemden düşüp kırılıyor.

Hangimiz kırılmadık pembe iklimli ilkbaharlarda

Pembe iklimli ilkbaharlar

Gözlerine inerdi evvela

Kimin gözlerine?

İşte orası muamma.

Tütün.

Yanıyor parmaklarımın ucu

Yanıyor sokağın.

Ben yaktım diyorum

Kimse inanmıyor.

Yanıyor cıgaram

Yanıyor

Hayaller ve kül.

Bu şiir hepinize yetecek kadar

“Eylül.”