Bir Ağlasak Afrikadaki Çocuklar Suya Kanacak

Varoşlarda yürürken

Yani o gür sesli ayrılıkların sokağında

Hiçbirşeyin daha iyi olacağına

Hiçkimsenin de ağlayabileceğine inanmıyorum.

Bırakalım yoksulluklar sarsın ceplerimizi

Bırakalım yoksulluğumuza ağır gelsin

Uzun uzadıya anlatılan aşk öyküleri.

Bir ışıklı kente kurban ettik sevdiklerimizi.

Üsküdarda yaşamak yoksulluğumuza

Köhnemiş varsıllığınız ruhumuza ağır geliyordu.

Bir ağlasanız kaybolacaktık.

Bir ağlasanız yalnızlığımızı boğacaktık

Serin suların toprağa karıştığı bozkırlarda.

Hem belki Afrikadaki çocuklara…

Halbuki şimdi,

Varoş kentin varoş çaycılarında arıyoruz

Kaybettiğimiz her ne varsa;

Geyikli geceler, karlı akşam üzerleri,

Yitirilmiş aşklarımız, çığlık şiddetindeki sessizliklerimiz,

İlk öpüşlerimiz…

…

Bir ağlasak çoğalacaktık,

Bir ağlasak

Akacaktı

İçimizde uzun bir nehir,

Şiire doğru.

ruhisinek