Monthly Archive: Nisan, 2015

Kapanır Her Yara

by

Sen, yürüyerek gidilebileceğini zannediyorsun. Gidemezsin. Ben, sabır taşlarına sarılıyorum. Vazgeçemem. Maharetli ellerim, vuslatına bir şiir dikti. Umarım sıcak tutar gözlerini. Kadınım! Daraldığımda yanımda olsaydın olmaz mıydı? Pek bir yaban kaldım buralarda. Sığınacak bir… Okumaya devam et

Epik

by

Kuşların konduğunu gördüm bugün dallarına. Ya da hiç çıkmadılar meydanlara. Kuşlar saygılıydı. Kıpkırmızı kanatlar gördüm bugün minik ellerin çırptığı. Sesler susmuştu. Ya da biz duymadık. Sesler saygılıydı. Atamın, ceddimin namını, aslını duydum bugün… Okumaya devam et

Melamet Hırkası

by

Evvel zamanlar uyandırır hala gecenin köründe. Oysa ben sadece su içmeye kalkardım geceleri. Değişmeyen şey, o zaman da içim yanardı, şimdi de. Sesini kıstım biraz şarkıların. Şimdi daha iyi duyuyorum yokluğunu. Anlatmaya çalıştığın… Okumaya devam et

Bu Gece Ay Hilal

by

Muhakkak bi anlamın vardı bu gece ay hilal. Makinistlerin taahhüdü, öğrencilerin içtikleri ant Planlar,planlar,planlar Dibi düşene kadar içilmesi gereken  sigaralar vardı. Geçmişimde sesler vardı ne huzur verici Mezarlara yasin koyardık dedemle Dedemle mezarlıklarda… Okumaya devam et

DİKEN

by

Gidişini yazacağımı bilseydim alışmazdım kalem tutmaya. Sana; ‘Annem nasıl olsa tutar beni.’ deyip sandalyeye tırmanan bir çocuk gibi, bir uçurumun yamacında tutunacak son dal gibi, tünelden önceki son çıkış gibi güveniyordum. Bilseydim kazacağını… Okumaya devam et

Mutsuzluk Anna

by

Artık gecelerden bu şehre bakarken Kırmızı kazağının sana Ne kadar çok yakıştığını düşünmüyorum. Bisikletli yaz akşamları, Beyaz tempranın korkusu Ve değirmencinin kızı da yok artık. Artık iple çektiğim mevsimler, Tren yolculuklarım, Pamukkale ekspresi… Okumaya devam et

NAFTALİN KOKACAKSIN HER ZAMAN

by

Uyanışını terkeden bir bedendir her ölü. Ben de çiçeklerimi en sevdiğim birinin mezarına bıraktım. Oradan ayrılırken hala canlıydı, şimdi bilmiyorum. Ne yaralara merhem olduğunu. Beni acıtan bende bıraktığı yaraydı. Şaheserim! Bil ki bu… Okumaya devam et

Largo Piyano

by

İçinin çarşaf örtülmüş koltuklarında yaşayan her aptal, toza mahkumdur. Ola ki bir fırtına, koparır ağaçlarını bahçeden; o zaman ağlar aptal; yemişleri beğenmediğine. Her otobüs garından, her gemi limanından ayrılır. Çünkü içleri senden kopan… Okumaya devam et