Çocukluğumdan Kalma Çiçekler Öldü

… İyice yaklaştı bana büyük karanlık. Artık ne kibri nâzırın, ne katibin şakşağı. Tas tas ışık döküyorum başımdan aşağı, güneşe bakabiliyorum gözüm kamaşmadan. Ve belki, ne yazık, hatta en güzel yalan beni kandırmıyor… Okumaya devam et →