Pi gibidir bazı şeyler. Uzun, karmaşık ama lüzumlu. Hiç olmadık yeri, hiç beklenmedik zamanı doldurur. Boşlukları yamar, kesikleri yapıştırır. Feminist aşkların, sonu yazılmamış öykülerin, bir türlü dolmayan kahvelerin, esmeyen rüzgarların, Brütüs’lerin, yedeğidir. 1-0… Okumaya devam et
… İyice yaklaştı bana büyük karanlık. Artık ne kibri nâzırın, ne katibin şakşağı. Tas tas ışık döküyorum başımdan aşağı, güneşe bakabiliyorum gözüm kamaşmadan. Ve belki, ne yazık, hatta en güzel yalan beni kandırmıyor… Okumaya devam et
Diploma gerekmez; ya da medyumluk. Hayatın giderken uğranılanlarla; gelirken tekrar karşılaşılacağını öğrenir insan bir yerde. Ya teni insan artıklarıyla pasaklanmış, içi geçmiş bir sokakta, ya iç içice geçmiş yaraların kanadığı, sonucu amnezi bir… Okumaya devam et
Günahları tel tel işlediğim günler… Ellerin, hiç gitmediğim yerler kadar uzak, ve nameler o kadar yavaş, o kadar hantal. Durmayı hareket zannederekten, susmayı; söylemek… Bir tek; bir daha görmektir aciliyet. Duymaktır; bereket. Usul… Okumaya devam et
Daha uyumadım. Konuşabiliriz anne. Sen bana kendinden bahset. Artık çocuk değilim, biliyorum ama, yine de ensemi okşayabilirsin. Yine de ekmek arası salçana hayır demem. Yine de hayıflan, ben maçtan elim kolum sakat gelince.… Okumaya devam et
Bir davet var İstanbul’un içinde. Kirli havasından, kirli insanından, beyaz değil has yalanlarından, korkmak ama alışmak… Bu şehir, ayakta kalmayı da, ayağa düşmeyi de, düşerken yılana sarılmayı da, sarılırken yalanları göze almayı da,… Okumaya devam et
Nice hayallerimizi paylaştığımız bankta oturuyorum. Ellerimde parmak uçları kesik eldivenlerim, kafamda herkesin sevdiği ama hiç itiraf edemediği berem, saçlarım 3 numara; psikolojik. Ve sen, senden kalan, senin bana bıraktığın her ne ise. Oysa… Okumaya devam et
