BU YENİLGİ BENİMDİR

Hatrımın binlerce fersah ötesinde dahi
Türkünü çağıracak çocuklarım vardı.
Akşamüzerlerinin güneşini avuçlamaya hevesli fakat
O sakin yaz akşamlarını bir türlü görememiş
Ve dahası senin çıkmaz sokaklarına girememiş…
Çocuklarım.
Ki onlar şimdi sağlığına duacı.

Şekspir’in terbiyesizliğine alkış tutanları lanetlemişti
Geçmişimin yakını şimdimin yabancısı bir kadın.
Acts of God demişlerdi buna
Bir adım ötesine iki satır üstüne
Ve ismini bilmediğim bir serseriye
Senin sessiz sokaklarını terk edişime.

Masada gerekçeli kararlar ve şiir yazılmayı bekliyor.
Havası mikroplu koğuşlarda yatan askerler uyumak için,
Beynim,
İnce bir yarıktan boşalırcasına akmak için,
Yenilgilerim,
Birer zafer madalyası gibi göğsüme abanmak için
Sayılmayı.
Benim yenilgim seni kaç defa öldürdüğümü bilemeyişimle başladı.
Hatrımın binlerce fersah ötesinde dahi
Sımsıkı sarılmak ne demekti
Kefenlenmiş yatardı.